Erguvanlar şehriydi İstanbul bir vakitler. Mayıs geldiğinde, her sokak, her bahçe erguvanlarla donanırdı. Baharın geldiğini erguvanlarla anlardı İstanbul. İnsan sesleri karışırdı baharın renklerine, seslerine, kokularına. Erguvan oda bu anıların arasından süzülüp geldi. Bahçedeki şadırvanın sesi, salkım söğüdün gölgesindeki tatlı serinlik, gün batımında bahçeye yayılan akşam kahvesinin kokusu.